Rondzendbrief Evangelisch-Lutherse Synode

Amsterdam, 26 maart 2020

Beste allen,

Wij worden in deze dagen overspoeld door tegenstrijdige gevoelens. Aan de ene kant zullen de meesten van ons verplicht thuis zitten, en tegelijkertijd is er een stroom aan informatie die via alle mogelijke kanalen op ons afkomt, verbonden met het gevoel bij onszelf, dat wij niets mogen en willen missen van wat er ‘daarbuiten’ gebeurt.

Als gemeenten zoeken we naar wegen om elkaar vast te houden en te laten voelen en weten dat er niemand buiten de boot valt of vergeten wordt. Daarbij gaan veel gemeenten voor hen ongewende paden in de vorm van digitalisering, telefoon rondes, bel-vergaderingen.

Ik weet niet hoe het u daarbij vergaat, maar ik had in het begin verwacht dat er een soort ‘leegte’ zou ontstaan in mijn tijd en mijn agenda. Maar het tegendeel lijkt het geval te zijn, bij alles wat moet bedacht en geregeld. Toch wens ik ons iets van die “leegte” toe, gevulde leegte en stilte. Zoals dat gisteren om 12 uur was, toen even alles bleef liggen en veel mensen in ons land en in heel Europa een Onze Vader baden, ieder in zijn of haar eigen taal. Een mooi moment, in al z’n eenvoud!

Ik wens ons toe, dat we, bij alles wat moet gebeuren en moet voorbereid, kans zien om meer van dit soort momenten te hebben, of bewust te nemen. Opdat we ‘na de crisis’ (hoe dat ‘ná’ er ook uit mag zien, en wanneer dat moment er ook mag zijn) niet zomaar terugvallen in alle patronen die ons zo vaak bepalen en beperken bij het zoeken naar hoe we eigenlijk met elkaar zouden willen leven.

Er ontstaan dezer dagen zo veel hoopgevende perspectieven – over de grenzen van kerkelijke gemeenschappen en zogenaamd “seculiere mensen” heen. En daarbij blijkt zo veel meer te zijn dat ons met elkaar verbindt, in ons hopen en onze diepste wensen…

Als Christenen zijn we in deze dagen op weg naar het Paasfeest waarin die perspectieven van hoop hun diepste en meest geheimzinnige uitdrukking vindt: Leven voorbij de Dood! Leven dat zich uitstrekt naar de ander, aanraakbaar wordt en mensen met elkaar verbindt. Hoe we dit feest dit jaar ook mogen vieren: Moge het tot een begin worden van een nieuwe wijze van leven, voor een ieder van ons persoonlijk, en liefst voor heel ons samen leven. Goede, gevulde dagen wens ik u, met stiltemomenten die kans bieden om naar binnen te luisteren.

Gezegende tijd wens ik u, … in tijden van versobering.

Ds Andreas Wöhle